Deel 21 van ons avontuur...

Ha lieve mensen,

De week zit er weer op. Elke dag realiseren we steeds meer, dat de tijd in Suriname er bijna op zit.
Dat geeft ons extra motivatie om nog meer te genieten van de dingen die we hier nog mogen genieten.

Ook deze week hebben we weer veel leuke maar ook verdrietig dingen mogen beleven.

Maandag en dinsdag hadden we nog vrij vanwegen Pinksteren. Maandag hebben we onze dag opgevuld met het opruimen van ons huis. De spullen die we graag aan andere mensen willen geven, hebben we verdeeld en staan klaar, om weg gegeven te worden.

Dinsdag ochtend en begin van de middag hebben we samen rustig thuis doorgebracht, want s'middags hadden we de begravenis van Joël.

Rond half 3 werden we opgehaald om naar de Hoogestraat te gaan.
Daar zagen we veel verdriet. Joël werd net in zijn kist thuisgebracht.
De tijd van afscheidnemen was aangekomen, samen met Windy zijn we naar het huis gegaan.
Daar sloten we ons achter aan de rij aan, Waar we al snel door kinderen gesignaleerd die vol verdriet naar ons toe kwamen. Zo ook het zusje van Joël, we zagen haar aankomen en Johanneke sloeg een arm om haar heen en op dat moment kwamen alle emoties er uit en begon ze hartverscheurend te huilen. Dit deed ons veel, ze klemmende om ons heen en kon niet eens op haar eigen benen meer staan. Johanneke heeft haar opgepakt en is met haar in der armen langs de kist gelopen om afscheid te nemen van Joël. Daarna zijn we doorgelopen na buiten de poort en hebben daar de kinderen geprobeerd te troosten. Toen het afscheid nemen voorbij was en het tijd was om naar de begraafplaats te gaan kwam moeder even tegen ons zeggen dat ze blij was dat we haar kinderen opvingen en ons daarover bekommerde.
Bij de begraafplaats aangekomen hebben we de rouwdienst bij gewoond. Mooi was het om te horen dat daar het lied: welke vriend is onze Jezus die in onze plaats wil staan en het lied Blijf mij nabij werdt gezongen ook werd er in het kort iets verteld aan de hand van Romeinen 14. Dit is wel een beetje traditie maar toch weten de familie leden er van dat er een God bestaat.
Ook hier was de tijd gekomen van echt definitief afscheid nemen van Joël. Iedereen gaf voor de laatste keer de ouders en gezinsleden een hand en wierpen nog een laatste blik in de kist. Zo ook wij en johanneke had Ieeën in de armen en vroeg aan moeder of ze hem over wilde nemen maar als antwoord kreeg ze 'wil jij hem alsjeblieft vast houden'. (dit was voor ons wel apart omdat je dit in Nederland niet gewend ben) maar het was fijn om dit voor de ouders te mogen doen. Het was verdrietig om te zien hoeveel verdriet de ouders hadden. Een hart geschreeuw en geween vervulde de ruimte. De kist werd gesloten en we gingen naar het graf om Joël te begraven. De kist zakte naar beneden en daar werden bloemen en groene ballonnen (die al die tijd aan zijn kist hingen) op gegooid en het graf werd gelijk gesloten door twee mannen die dat als werk hadden. Er gingen 3 grote stenen op en daarover heen cement. Toen dat klaar was werd daarin geschreven met een stokje door een familie lid de naam en geboorte datum en sterf datum van Joël.
Terug naar huis en aangekomen bij de Hoogestraat hebben we Ieeën thuis gebracht en de ouders nog even een hand gegeven en moeder gezegt dat we nog wel een langskomen als het weer wat rustiger was. Dit vond zij heel erg fijn. Het was voor ons een zware dag en erg indrukwekkend. Maar het was goed om te doen.! Dit mochten wij echt zo ervaren.

Ook willen we jullie bedanken voor het medeleven en Gebed. Dit heeft ons erg goed gedaan.

Woensdag morgen hebben we gewerkt en we keken uit naar de middag om weer naar de Hoogestraat te gaan. Hier werden we door de kinderen erg enthousiast ontvangen. We waren de auto nog niet uit of ze kwamen al op ons afgerend en vlogen om onze nek. Het is geweldig om er op die manier voor de kinderen te mogen zijn. Deze middag was het ook erg druk op de club er waren 35 kinderen. Ze hebben lekker wat gekleurd en hun belevenissen kunnen delen met ons. Zo heeft het ons ook geholpen om te zien dat deze kinderen ons hard nodig hebben en zo hebben wij het verdriet van Joël een plekje kunnen geven. Samen mochten we met de kinderen ook nog een mooie middag beleven waar het zingen en de Bijbel vertelling centraal stond. Ook hebben de kinderen genoten van het foto's maken met onze camera en mogen we terug kijken op een mooie bijzondere middag.
De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan..

Donderdagmiddag en avond hebben we aan ons schoolwerk gezeten. Dit had eigenlijk al af moeten zijn maar door alle omstandigheden zijn we er niet aan toe gekomen en hebben we dat die dag mogen doen. Dat Gaf een heerlijk gevoel om nu echt bijna klaar te zijn met alles.

Vrijdag zijn we rond 2 uur naar de stad gegaan om onze laatste souvernirs te halen en hebben we zo goed als onze laatste inkopen gedaan. Gezellig wat gedronken samen in de stad en wat foto's laten ontwikkelen voor de kinderen in de Hogestraat die nog graag een foto wilde van Joël.

S'avond zijn we uit eten geweest en hebben we op een terasje aan de waterkant nog even wat gedronken.

Zaterdag zijn we de hele dag met Fam. Bijkerk naar rocky's waterpark geweest. Hier hebben we mogen genieten van elkaar en van het mooie weer. Deze dag al vast voor ons afscheid want verder zit de planning voor de aankomende 2 weken al helemaal vol. Hier hebben we heerlijk gezwommen, gevolleybald en gespeeld met de kinderen. En ook niet te vergeten genoten van het prachtige weer om nog even wat bij te kleuren voordat we naar Nederland gaan.
S'avond hebben we met elkaar wat filmpjes gekeken die gefilm waren met de filmcamera. Er was gefilm toen we met het MAF vliegtuig naar Ladoewani gingen en dat hebben we terug gekeken. Was erg leuk. Verder hebben we wat gekletst met elkaar en zijn die avond ook blijven slapen in hun logeerhuisje omdat we de volgende morgen toch weer betijds op moesten.

Zondag morgen hebben we met elkaar een preek geluisterd van Dominee Kaptein over Pinksteren. (Romeinen 8 1-17)

Aan tafel wat spellen zitten doen waaronder 'mens erger je niet". Was erg gezellig zo met elkaar. Ook hebben we die middag nog lekker even gezellig met elkaar een stukje gewandeld en genoten van het mooie weer.
En toen was het al snel tijd om weer naar de Hoogestraat te gaan. We kijken terug op een gezellig en fijn weekend met Fam. Bijkerk.

Lieve mensen nogmaals bedankt voor jullie steun de afgelopen week en we willen jullie vragen om de kinderen van de Hoogestraat (en van Suriname) mee te nemen in het gebed. Want dit hebben zij echt nodig.!

We wensen jullie een hele goede werkweek..!

Heel veel liefs vanuit een Warm Suriname.