Deel 20 van ons avontuur
Door: Betty en Johanneke in Suriname
28 Mei 2012 | Suriname, Paramaribo
Ha lieve thuisblijvers,
Hierbij even een verslag over onze heftige week.
Er zijn deze week veel dingen gebeurd, die we graag met jullie willen delen.
Maandag zijn we helaas niet naar stage geweest vanwege mislijkheid en vermoeidheid. Die dag hebben we rustig aan gedaan en was het een mooie dag thuis.
Dinsdag zijn we weer na stage geweest en hebben we de kinderen weer kunnen helpen en begeleiden bij waar het nodig was.
Uit stage was het mooi weer en wilde even gaan zwemmen, maar helaas was dat niet voor lang. Want de regen kwam al snel op zetten en zijn we terug naar huis gegaan om te douche en klaar te maken voor Bijbelstudie.
S'avond was Jacolien gekomen om met ons Bijbelstudie te komen doen.
Verdrietig genoeg zijn we niet aan bijbelstudie toe gekomen, want net voordat we wilde beginnen, belde Windy. Ze had verdrietig en schokkend nieuws.
Een jongen (Joël) van net een dag 16 jaar had zichzelf om het leven gebracht.
Hij was van school afgestuurd en mocht niet meer terug komen. Toen hij thuis kwam, was zijn moeder en omstanders erg boos en verdrietig. Het was voor hun weer een zorg/ probleem meer. Dat hebben ze ook tegen Joël verteld, wat voor hem waarschijnlijk te veel werdt.
Hij heeft zijn moeder een knuffel gegeven en is naar boven gegaan. Boven heeft hij een einde gemaakt aan zijn leven, doormiddel van zichzelf op te hangen.
Na een poosje zijn, zijn 2 broertjes (Jonathan 8 jaar en Iën 5 jaar) van school thuis gekomen. Ze moesten hun school uniform boven brengen en hebben Joël gevonden.
Het was voor ons erg moeilijk te beseffen, want de band die we met Joël hadden was erg speciaal.
Hij was altijd opzoek naar liefde en geborgenheid, die hij zocht doormiddel van een knuffel of ons een kus op de wang te geven.
Het was een mooie en lieve jongen met glimmende ogen, die je soms lang aan moest kijken, vanwege zijn ondeugendheid.
Deze mooie herrinderengen hebben we de rest van de avond ook mogen koesteren.
We mochten met elkaar er over spreken en elkaar bemoedigen door uit de Bijbel te lezen, met elkaar te zingen en te bidden.
Daarna is Jacolien naar huis gegaan en zijn we samen pratend en vermoeid in bed gestapt, om te proberen wat te slapen.
Woensdag zijn we thuis gebleven. We hadden de nacht erg weinig geslapen en onze gedachten ging uit naar de familie en vrienden van Joël.
De morgen hebben we samen al pratend doorgebracht, om ons voor te breiden op de middag.
Want s'middags zijn we naar de Hoogenstraat geweest. Bij aankomst in de Hoogenstraat, zagen we gelijk Jonathan. Hij kwam naar ons toe lopen en deed of er niks was gebeurd. We hebben hem mee naar binnen genomen en hem een klusje gegeven om te doen. Terwijl hij bezig was is Johanneke er naast gaan zitten en heeft aan hem gevraagt wat er is gebeurd. Als antwoord kregen we Joël is dood en hij ligt nu in de ijskast. Echt een reactie van een kind. Verder heeft hij die middag erg om ons heen gehangen. Ook hebben we met de anderen kinderen gesproken over datgene wat er is gebeurd. Een jongetje kwam naar ons toe; Zuster nu kan u vriend niet meer naar nedeland komen u hoeft niet verdrietig te zijn want nu ben ik u vriend en hij sloeg een arm om ons heen. Ook kwam het zusje van Joël (Desta) nog even langs en vloog ons om de nek, we hebben ook nog even een tijdje met haar zitten te praten en een luisterend oor kunnen bieden aan haar. Verder is de middag rustig verlopen en mochten we er zijn voor de kinderen.
Toen het tijd was om naar huis te gaan kwamen de emoties van Jonathan los. Hij wilde niet naar huis want er waren zoveel mensen. We zijn beide met hem meegelopen en hebben hem thuis gebracht, daar troffen we veel verdriet aan. We hebben de oma en ouders van Joël een hand gegeven en hun sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd.
Woensdag avond hadden we de verjaardag van Mark Bijkerk. Hier hebben we gegeten met elkaar en onze indrukken van die middag gedeeld. Na het eten hebben we met elkaar nog wat gezongen en zijn we naar huis gegaan. we waren beide helemaal op van alle indrukken van de dag. En zijn optijd ons bed in gegaan.
Donderdag zijn we naar stage gegaan en hadden beide een gesprek met Annet over wat er was gebeurd en hoe wij ons daar bij voelde. Verder hadden we even wat afleiding door gewoon lekker met de kinderen bezig te zijn.
Vrijdag was de laatste dag met onze buurmeiden. We zijn met elkaar naar de colakreek gegaan, helaas hebben we niet heel lang kunnen genieten van de colakreek want na een grote regenbui was alles nat en zijn we naar huis gegaan. S'avonds zijn we met elkaar voor de laatste keer uit eten geweest bij de sahrina's (eet tentje waar je lekker bami en nasi kunt eten) daarna zouden we nog even naar de stad gaan om wat te drinken.
Tijdens het eten kwam er een politie auto aan en de agenten gingen ook even wat eten afhalen. Deze vonden de blanken vrouwen nog al erg interressant en waren constant aan het kijken en zwaaien en aan het wanken dat we moesten komen. Op een gegeven moment waren we er klaar mee en zijn naar ze toegelopen om te vragen wat er aan de hand was en om even te vertellen dat ze fout geparkeerd stonden. Hier moesten ze wel om lachen. Na een kort gesprek kwamen we er achter dat we ook nog een taxi nodig hadden om naar de stad te gaan en hebben aan hun gevraagt of ze ons niet even konden brengen en dat was geen probleem. Tot ze er achter kwamen dat we met vijf personen waren, maar dat was snel opgelost want de commandant riep een andere politie auto op en zo zijn we door de agenten naar de stad gebracht. want jah, ze waren er tenslotte voor de veiligheid van de burgers zeiden ze.
In de stad hebben we nog even gezellig met elkaar wat gedronken en zijn naar huis gegaan.
Zaterdag stond de wekker om 10:00 uur en werden we bij de buurmeiden verwacht voor een heerlijk en laast ontbijtje samen. Na het ontbijt hebben we wat meegeholpen met het huis schoonmaken en tegen 14:00 uur zijn we met elkaar vetrokken naar zanderij om de buurmeiden weg te brengen. Dit was wel heel dubbel voor hun maar ook voor ons. Want we viinden het maar wat saai dat ze weg zijn.
Zaterdag avond zijn we uit eten geweest om er gewoon maar even lekker uit te zijn.
Zondag morgen hebben we bij Fam. Bijkerk een preek geluisterd en met elkaar gesproken over de dingen die ons bezig hielden. We mochten met elkaar Bidden of God met ons wilde gaan en ons bij wilde staan die middag in de Hogestraat en ons kracht wilde geven voor de aankomende week als we dinsdag de begrafenis van Joël zou plaats vinden. Ook hebben we de ouders en familie van Joël meegenomen in ons gebed en de kinderen van de Hogestraat die het er ook erg moeilijk mee hebben. Een aantal kinderen lopen met een foto van Joël op de achtergrind van hun mobiel dit geeft aan hoe het hun aangrijpt en hoe moeilijk zij het er mee hebben.
Lieve familie/vrienden we vragen ook jullie om de kinderen van de Hogestraat mee te nemen in jullie gebed. In voor hun deze moeilijke tijd en de tijden die komen zullen.
Liefs de meiden.
Hierbij even een verslag over onze heftige week.
Er zijn deze week veel dingen gebeurd, die we graag met jullie willen delen.
Maandag zijn we helaas niet naar stage geweest vanwege mislijkheid en vermoeidheid. Die dag hebben we rustig aan gedaan en was het een mooie dag thuis.
Dinsdag zijn we weer na stage geweest en hebben we de kinderen weer kunnen helpen en begeleiden bij waar het nodig was.
Uit stage was het mooi weer en wilde even gaan zwemmen, maar helaas was dat niet voor lang. Want de regen kwam al snel op zetten en zijn we terug naar huis gegaan om te douche en klaar te maken voor Bijbelstudie.
S'avond was Jacolien gekomen om met ons Bijbelstudie te komen doen.
Verdrietig genoeg zijn we niet aan bijbelstudie toe gekomen, want net voordat we wilde beginnen, belde Windy. Ze had verdrietig en schokkend nieuws.
Een jongen (Joël) van net een dag 16 jaar had zichzelf om het leven gebracht.
Hij was van school afgestuurd en mocht niet meer terug komen. Toen hij thuis kwam, was zijn moeder en omstanders erg boos en verdrietig. Het was voor hun weer een zorg/ probleem meer. Dat hebben ze ook tegen Joël verteld, wat voor hem waarschijnlijk te veel werdt.
Hij heeft zijn moeder een knuffel gegeven en is naar boven gegaan. Boven heeft hij een einde gemaakt aan zijn leven, doormiddel van zichzelf op te hangen.
Na een poosje zijn, zijn 2 broertjes (Jonathan 8 jaar en Iën 5 jaar) van school thuis gekomen. Ze moesten hun school uniform boven brengen en hebben Joël gevonden.
Het was voor ons erg moeilijk te beseffen, want de band die we met Joël hadden was erg speciaal.
Hij was altijd opzoek naar liefde en geborgenheid, die hij zocht doormiddel van een knuffel of ons een kus op de wang te geven.
Het was een mooie en lieve jongen met glimmende ogen, die je soms lang aan moest kijken, vanwege zijn ondeugendheid.
Deze mooie herrinderengen hebben we de rest van de avond ook mogen koesteren.
We mochten met elkaar er over spreken en elkaar bemoedigen door uit de Bijbel te lezen, met elkaar te zingen en te bidden.
Daarna is Jacolien naar huis gegaan en zijn we samen pratend en vermoeid in bed gestapt, om te proberen wat te slapen.
Woensdag zijn we thuis gebleven. We hadden de nacht erg weinig geslapen en onze gedachten ging uit naar de familie en vrienden van Joël.
De morgen hebben we samen al pratend doorgebracht, om ons voor te breiden op de middag.
Want s'middags zijn we naar de Hoogenstraat geweest. Bij aankomst in de Hoogenstraat, zagen we gelijk Jonathan. Hij kwam naar ons toe lopen en deed of er niks was gebeurd. We hebben hem mee naar binnen genomen en hem een klusje gegeven om te doen. Terwijl hij bezig was is Johanneke er naast gaan zitten en heeft aan hem gevraagt wat er is gebeurd. Als antwoord kregen we Joël is dood en hij ligt nu in de ijskast. Echt een reactie van een kind. Verder heeft hij die middag erg om ons heen gehangen. Ook hebben we met de anderen kinderen gesproken over datgene wat er is gebeurd. Een jongetje kwam naar ons toe; Zuster nu kan u vriend niet meer naar nedeland komen u hoeft niet verdrietig te zijn want nu ben ik u vriend en hij sloeg een arm om ons heen. Ook kwam het zusje van Joël (Desta) nog even langs en vloog ons om de nek, we hebben ook nog even een tijdje met haar zitten te praten en een luisterend oor kunnen bieden aan haar. Verder is de middag rustig verlopen en mochten we er zijn voor de kinderen.
Toen het tijd was om naar huis te gaan kwamen de emoties van Jonathan los. Hij wilde niet naar huis want er waren zoveel mensen. We zijn beide met hem meegelopen en hebben hem thuis gebracht, daar troffen we veel verdriet aan. We hebben de oma en ouders van Joël een hand gegeven en hun sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd.
Woensdag avond hadden we de verjaardag van Mark Bijkerk. Hier hebben we gegeten met elkaar en onze indrukken van die middag gedeeld. Na het eten hebben we met elkaar nog wat gezongen en zijn we naar huis gegaan. we waren beide helemaal op van alle indrukken van de dag. En zijn optijd ons bed in gegaan.
Donderdag zijn we naar stage gegaan en hadden beide een gesprek met Annet over wat er was gebeurd en hoe wij ons daar bij voelde. Verder hadden we even wat afleiding door gewoon lekker met de kinderen bezig te zijn.
Vrijdag was de laatste dag met onze buurmeiden. We zijn met elkaar naar de colakreek gegaan, helaas hebben we niet heel lang kunnen genieten van de colakreek want na een grote regenbui was alles nat en zijn we naar huis gegaan. S'avonds zijn we met elkaar voor de laatste keer uit eten geweest bij de sahrina's (eet tentje waar je lekker bami en nasi kunt eten) daarna zouden we nog even naar de stad gaan om wat te drinken.
Tijdens het eten kwam er een politie auto aan en de agenten gingen ook even wat eten afhalen. Deze vonden de blanken vrouwen nog al erg interressant en waren constant aan het kijken en zwaaien en aan het wanken dat we moesten komen. Op een gegeven moment waren we er klaar mee en zijn naar ze toegelopen om te vragen wat er aan de hand was en om even te vertellen dat ze fout geparkeerd stonden. Hier moesten ze wel om lachen. Na een kort gesprek kwamen we er achter dat we ook nog een taxi nodig hadden om naar de stad te gaan en hebben aan hun gevraagt of ze ons niet even konden brengen en dat was geen probleem. Tot ze er achter kwamen dat we met vijf personen waren, maar dat was snel opgelost want de commandant riep een andere politie auto op en zo zijn we door de agenten naar de stad gebracht. want jah, ze waren er tenslotte voor de veiligheid van de burgers zeiden ze.
In de stad hebben we nog even gezellig met elkaar wat gedronken en zijn naar huis gegaan.
Zaterdag stond de wekker om 10:00 uur en werden we bij de buurmeiden verwacht voor een heerlijk en laast ontbijtje samen. Na het ontbijt hebben we wat meegeholpen met het huis schoonmaken en tegen 14:00 uur zijn we met elkaar vetrokken naar zanderij om de buurmeiden weg te brengen. Dit was wel heel dubbel voor hun maar ook voor ons. Want we viinden het maar wat saai dat ze weg zijn.
Zaterdag avond zijn we uit eten geweest om er gewoon maar even lekker uit te zijn.
Zondag morgen hebben we bij Fam. Bijkerk een preek geluisterd en met elkaar gesproken over de dingen die ons bezig hielden. We mochten met elkaar Bidden of God met ons wilde gaan en ons bij wilde staan die middag in de Hogestraat en ons kracht wilde geven voor de aankomende week als we dinsdag de begrafenis van Joël zou plaats vinden. Ook hebben we de ouders en familie van Joël meegenomen in ons gebed en de kinderen van de Hogestraat die het er ook erg moeilijk mee hebben. Een aantal kinderen lopen met een foto van Joël op de achtergrind van hun mobiel dit geeft aan hoe het hun aangrijpt en hoe moeilijk zij het er mee hebben.
Lieve familie/vrienden we vragen ook jullie om de kinderen van de Hogestraat mee te nemen in jullie gebed. In voor hun deze moeilijke tijd en de tijden die komen zullen.
Liefs de meiden.
-
28 Mei 2012 - 07:51
Agnes De Geus:
Hee meiden,
Wow dat is inderdaad heel erg heftig om dat mee te maken! Heel veel sterkte en ik bid voor jullie en voor de familie/kinderen daar.
Groetjes Agnes -
28 Mei 2012 - 09:03
Jaap En Petra & Kids:
Lieve zus en Betty,
Heel veel sterkte hoor !! Fijn dat jullie zoveel mensen ook daar hebben waar jullie steun aan hebben!
Wat een prachtige foto van Joel zeg!
Liefs en een dikke knuffel van ons allemaal!!! -
28 Mei 2012 - 09:16
Jan En Cora:
Ha Lieve Zus,
wat een schokkende gebeurtenis hebben jullie daar meegemaakt zeg.
dat moet echt vreselijk zijn voor die fam om mee te maken....
maar ook voor jullie omdat je joel ook van de kinderclub kon.
sterkte voor morgen en wel fijn dat jullie zo'n mooie foto hebben van joel.
liefs uit ambacht ons dozenhok:) -
28 Mei 2012 - 09:49
Fija :
Hallo meiden.
Wat heb een jullie een moeilijke week achter de rug.
Maar ook bizonder fijn dat jullie elkaar getroost hebben door te zingen en te bidden.
Dat geeft troost,geef Jonathan en zijn zusje maar een dikke knuffel van mij.
Ook ik zal voor de familie bidden om kracht en sterkte.Ook voor jullie hoor
Verder beleven jullie ook altijd wel wat,zelfs met een aparte taxi
Groetjes Fija -
28 Mei 2012 - 11:04
Tante Lize/ome Henk:
Hallo meiden,
Ik had zojuist een reactie gemaakt, maar vergeten onze naam erbij te zetten.
Het kan dus zijn dat deze niet is aangekomen, daarom nogmaals. Misschien heb je hem dan dubbel.
Kan je hem lekker ruilen met iemand die ook een dubbele heeft.
Nu serieus.
Wat een heftige dingen hebben jullie meegemaakt zeg.
Zo'n gezonde jongen om te zien en dan zo'n triest einde aan het jonge leven van Joël.
Het komt ons, maar jullie zeker onwerkelijk over.
Mooi om te lezen dat jullie je troost zoeken in het samen bidden, bijbel lezen en zingen.
Dat is het werk van de Heilige Geest, waarvan we de uitstorting gisteren hebben gevierd.
Ook wij zullen voor jullie, de familie van Joël en de kinderen bidden.
Veel troost en sterke toegebeden.
Tante Lize en ome Henk. -
28 Mei 2012 - 11:20
Corlinda:
Ha meiden,
Tsjoh wat een trieste week voor jullie zeg...
Heel veel sterkte jullie daar nog, want het zal jullie wel veel bezig houden het verlies van deze jongen.. Succes nog met alles.
Veel liefs, -
28 Mei 2012 - 11:34
Moeder Anja:
ha jo en betty
nu het 2de pinksterdag is even wat later een reaktie.
ik wil jullie heel veel sterkte wensen dinsdag
ook zonder de buurmeiden zal het best wel even wennen zijn maar jullie datum komt ook al heel dichtbij.
groetjes en tot skypes -
28 Mei 2012 - 17:16
Danielle:
lieve jo en betty
veel sterkte ik bid voor jullie
ook voor zijn broertje en zusje
ik denk aan jullie
liefs danielle -xx- -
28 Mei 2012 - 18:16
Martha:
Ha Jo...
Ik was vannacht wakker en dacht aan je, en heb jullie verhaal gelezen, maar het lukte niet om een berichtje te tikken.
Nu ben ik op mijn werk, en heb je verslag nog eens gelezen. Ik had het allemaal al gehoord van ma. Wat ontzettend erg zeg voor jullie en omstanders wat jullie deze week meegemaakt hebben. Een lege plaats blijft, wat moet er niet in zo`n ventje omgegaan zijn de laatste uren voor zijn dood.
Vreselijk ook voor jonathan die zijn broer zo gevonden heeft. Ik wens jullie veel sterkte op de dag van morgen en de rest van de dagen die mogen volgen dat jullie nog in de Hoogenstraat actief bezig zijn.
Op de foto`s straalt de liefde van jullie af, je ziet dat ze het zo hard nodig hebben, we bidden voor ze en voor jullie, en dat jullie de stage nog goed af mag sluiten en ook op de club de afsluiting/ daagje uit fijn mag zijn, ook als daar het gemis van joel is (waar hij toch ook zo naar uitgekeken had).
Fijne werkweek verder...., het zal wel rustig zijn zonder de buurtjes;-)
Heel veel liefs Martha -
28 Mei 2012 - 19:43
Fam Stuurman:
johanneke en Betty,
Heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke dagen.
Wij leven met jullie mee.
Fam. Stuurman -
29 Mei 2012 - 04:08
Marielle Vd Veer:
Ha meiden!
Nog een paar weken en het avontuur is voorbij zeg! Wat een ongelofelijk moeilijk bericht kreeg ik ook hier in Nederland zeg. Heel erg dat Joel er nu niet meer is, niet voor te stellen. Zo voor het oog een stoere leuke jongen...
Sterkte! Geniet van de laatste weekjes!
Liefs, Marielle -
29 Mei 2012 - 04:08
Marielle Vd Veer:
Ha meiden!
Nog een paar weken en het avontuur is voorbij zeg! Wat een ongelofelijk moeilijk bericht kreeg ik ook hier in Nederland zeg. Heel erg dat Joel er nu niet meer is, niet voor te stellen. Zo voor het oog een stoere leuke jongen...
Sterkte! Geniet van de laatste weekjes!
Liefs, Marielle -
29 Mei 2012 - 07:08
Br:
hoi meiden
een heftige week en zeer heftige gebeurtenis
heel veel sterkte vandaag en bidden voor jullie en de fam. en kinderen
dat de pinkstergeest de fam en jullie mag troosten en dragen in dit grote verlies
een hartelijke groet
-
29 Mei 2012 - 17:09
Anne-wil:
Háá meiden,
Zo die week begon al heftig zeg!
ppff.. dat is altijd iets moeilijk meide!
Fijn dat jullie zoveel kunnen praten, lekker van je af praten!
Nou meiden ik zal zeker voor jullie maar natuurlijk ook voor Joël's familie!
Wat een moeilijke dag zouden jullie gehad hebben vandaag zeg!!
Ik denk veel aan jullie!!
Sterkte, kan altijd even mailen/ bellen!!
liefsss -
29 Mei 2012 - 17:54
Piet,Ann En Kids:
Sterkte lieve zus....
Love you. knuf knuf ons -
30 Mei 2012 - 06:27
Marianne:
Lieve Johanneke & Betty,
Dat is echt heftig zeg. Voor de familie, maar ook voor jullie. Heel veel sterkte en weet dat God bij jullie is.
Heel veel liefs, Marianne -
30 Mei 2012 - 13:04
Fam.Heuvelman:
Zo'n gebeurtenis is heel moeilijk om mee te maken, je wil zo graag dat iedereen het fijn heeft en jullie zijn ook zo goed bezig met deze kinderen en dan toch gebeurd dit, wat een leed. Heel veel sterkte meiden, probeer dan ook maar weer biddend verder te gaan.
Veel succes nog de laatste weken.
Groetjes uit een zonnig Lekkerland. -
02 Juni 2012 - 14:59
Mirjam:
Hoi meiden
goh wat maken jullie allemaal mee.......je komt als een andere Betty terug denk ik......maar ik kijk uit na de dag dat jij/jullie terug komen!!! dan kom je maar een avondje samen met jan piet langs om al je ervaringen en belevingen te vertellen.
liev groet van Mirjam en natuurlijk ook Herman, Daniel, Rhode en Levi!!! -
02 Juni 2012 - 20:06
Pa En Ma Vogel:
Dag meiden ,
Wij hebben alles weer gelezen en gezien.
Wat erg van Joel zijn naam betekent (de Heere is God)prachtige naam!
Jullie zullen wel verslagen zijn als je zoiets meemaakt.
De Heere moet ons overal vast houden ons hele leven door.
Al met al schiet het al aardig op he meiden dat jullie weer naar huis komen.
Wij zien er na uit hoor!
Hart.gr.Pa en Moe.
-
02 Juni 2012 - 20:06
Pa En Ma Vogel:
Dag meiden ,
Wij hebben alles weer gelezen en gezien.
Wat erg van Joel zijn naam betekent (de Heere is God)prachtige naam!
Jullie zullen wel verslagen zijn als je zoiets meemaakt.
De Heere moet ons overal vast houden ons hele leven door.
Al met al schiet het al aardig op he meiden dat jullie weer naar huis komen.
Wij zien er na uit hoor!
Hart.gr.Pa en Moe.
-
02 Juni 2012 - 20:06
Pa En Ma Vogel:
Dag meiden ,
Wij hebben alles weer gelezen en gezien.
Wat erg van Joel zijn naam betekent (de Heere is God)prachtige naam!
Jullie zullen wel verslagen zijn als je zoiets meemaakt.
De Heere moet ons overal vast houden ons hele leven door.
Al met al schiet het al aardig op he meiden dat jullie weer naar huis komen.
Wij zien er na uit hoor!
Hart.gr.Pa en Moe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
